Rite : nm (woord afkomstig van rit "use, custom", uit het Latijn ritueel).
Let op: de spelling "rit" wordt nog steeds gebruikt in de liturgie.
Het woord "rite" heeft vele betekenissen:
1. Reeks aanbiddingsceremonies in gebruik in een religieuze gemeenschap; organisatie traditioneel van deze ceremonies (aanbidding, liturgie).
Katholieke, westerse, oosterse riten.
protestantse rituelen.
Katholieke liturgie: Mate van plechtigheid van a feest.
Enkel, dubbel ritueel.
2. Ceremonie gereguleerd of bepaald gebaar voorgeschreven door de liturgie van a religie (ceremonie, praktijk, ritueel).
Openbare riten (exoterisch), geheimen (esoterisch).
Initiatie rituelen.
Begrafenis rituelen.
Rites magie (magie).
Naar analogie: de riten van een geheim genootschap, de maçonnieke riten.
Sociologie: gereguleerde praktijken van heilige of symbolische aard.
Overgangsriten, inwijdingen.
3. Figuratieve betekenis: gereguleerde, onveranderlijke praktijk; gebruikelijke manier van doen.
Gebruik, gewoonte.
De rituelen van beleefdheid.
Het is een ritueel geworden.
Een onveranderlijk ritueel.